Του Θοδωρή Τσούτσου
Ισως για τον Παναθηναϊκό το 2017 να είναι πιο καθοριστικό. Αλλά για κακούς λόγους, όχι θετικούς. Μέχρι να βρεθεί κάποιος ή κάτι που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, θα συνεχίζει να είναι μια χρονιά που θα βρίσκει μπροστά του και που θα θέλει να ξεφορτωθεί. Αν, όμως, μιλάμε για μια ομάδα που αυτή τη χρονιά έριξε σπόρους για να μαζέψει τους καρπούς τις επόμενες, αυτή είναι η ΑΕΚ.
Περισσότερο από τον Ολυμπιακό, που κατέκτησε το πρωτάθλημα και μπήκε και πάλι στους ομίλους του Champions League. Περισσότερο από τον ΠΑΟΚ που κατέκτησε τίτλο μετά από 14 χρόνια και που διεκδικεί πρωτάθλημα μετά από άραγε πόσα. Αυτό, το πόσο δηλαδή αναπτύχθηκε μια ομάδα μέσα σε έναν χρόνο, δεν το δείχνουν κυρίως οι βαθμοί, τα γκολ υπέρ και τα γκολ κατά.
Δεν το δείχνουν ούτε οι καλές και ακριβές μεταγραφές. Ούτε το πόσο ποιοτική ομάδα έχεις δημιουργήσει. Ούτε τα χρήματα που έχεις δαπανήσει ή και εισπράξει στη διαδρομή. Από τέτοια στοιχεία, οι άλλοι δύο διεκδικητές του τίτλου έχουν μπόλικα μέσα στο 2017. Με τη διαφορά ότι τα περισσότερα από αυτά θα χρειαστεί να τα αφήσουν εκεί, ή έστω στο τέλος της σεζόν. Τότε που πιθανότατα θα χρειαστεί να φτιάξουν και πάλι κάτι καινούριο...
Η ΑΕΚ, πολλά από όσα έκανε μέσα στη χρονιά που φεύγει, ίσως και λόγω συνθηκών αλλά σίγουρα και λόγω προγραμματισμού, τα κουβαλάει μαζί της. Οχι απλώς και μόνο ως ποδοσφαιρικές επιτυχίες, αλλά ως μία "επένδυση" σε πολλά επίπεδα. Αγωνιστικά, λειτουργικά, επιχειρηματικά, εταιρικά, ποδοσφαιρικά. Το status της ΑΕΚ μεγάλωσε το 2017, αλλά ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει ότι αυτό δεν αποτυπώνεται ακόμη σε απόλυτα μεγέθη. Διότι θα έχει συνέχεια, σχεδόν όλα από όσα κάνει είναι σε διαδικασία εξέλιξης.
Για την ακρίβεια:
Το θέμα δεν είναι μόνο ότι η ΑΕΚ μπήκε σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά από έξι χρόνια. Οτι πέρασε στους "32" μετά από δέκα χρόνια. Οτι είναι η μοναδική εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρώπη. Είναι ότι όλα αυτά θα είναι πολύτιμα στα επόμενα χρόνια της ευρωπαϊκής της παρουσίας. Για τη βαθμολογία της, τις παραστάσεις της, την ωρίμανσή της.
Το θέμα δεν είναι μόνο ότι διεκδικεί και πάλι μετά από χρόνια το πρωτάθλημα. Είναι ότι αγωνιστική με αγωνιστική παίρνει μαθήματα για το πώς πρέπει να το κάνει. Άλλα είναι καλά, άλλα δεν είναι, σε κάθε περίπτωση όμως όλα είναι χρήσιμα σε αυτή τη διαδρομή. Είτε όταν ήταν πρώτη, είτε όχι. Η οποία διαδρομή για την ΑΕΚ δεν τελειώνει στο τέλος της φετινης σεζόν. Στην πραγματικότητα τώρα αρχίζει.
Το θέμα δεν είναι μόνο ότι επένδυσε σε μεγάλο βαθμό στον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Είναι ότι αυτόν τον Έλληνα ποδοσφαιριστή τον εξέλιξε, τον έστειλε ή θα τον στείλει στην Εθνική, πιθανόν να τού δώσει μεταγραφή για το εξωτερικό, πάντως ανέβασε τη χρηματιστηριακή του αξία και τον έκανε καλύτερο σε όλα τα επίπεδα.
Το θέμα δεν είναι μόνο ότι επέλεξε καλούς σε αγωνιστική αξία ξένους ποδοσφαιριστές. Έκανε, δηλαδή, σε μεγάλο βαθμό σωστές επιλογές. Είναι ότι αυτούς τους ποδοσφαιριστές του έβαλε στο ευρωπαϊκό προσκήνιο. Τον Γιόχανσον, τον Σιμόες, τον Λιβάγια, τον Αραούχο. Οι περισσότεροι από όσους έφερε η Ένωση, είναι τώρα καλύτεροι από ό,τι ήταν τότε που ήρθαν και αυτό επίσης πιστώνεται στην ομάδα.
Και βέβαια:
Από όσα έγιναν στο 2017, ασφαλώς η ΑΕΚ θα βρει μπροστά της και το θέμα του γηπέδου. Από όλα όσα συνέβησαν στο σύλλογο μέσα στη χρονιά και τα περισσότερα ήταν θετικά, αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Θα αποδειχθεί, όταν πια θα ολοκληρωθεί το έργο, η πιο καθοριστική εξέλιξη για το μέλλον της.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
